boeken, recensie

Blogtour: Er was eens (het hart van een schurk) – Miranda Peters et. al.

Heb ik wel eens verteld dat ik van sprookjes houd? Ik twijfelde dus ook geen moment toen ik het inschrijfformulier zag voor de blogtour van Er was eens (het hart van een schurk). Dat boek moest ik lezen!

Er was eens…

Van Dutch Venture Publishing verscheen al eerder de bundel Er was eens, waarin vijf auteurs hun eigen draai geven aan bekende sprookjes. Zo zijn het hier fey die Rapunzel in haar toren hebben opgesloten en blijken social media nog gevaarlijker dan een spinnenwiel. Mijn favoriet uit de bundel is De grote, boze wolf van Jen Minkman, een dystopisch Roodkapje met een twist.

In het vervolg op deze bundel zijn het geen heldinnen die centraal staan, maar slechteriken. Vijf sprookjes worden herverteld vanuit het perspectief van vijf schurken. Het peperkoekhuisje krijgt een nieuwe vorm en de zeeheks blijkt een hart te hebben. In deze verhalen lezen we over de personages die er in sprookjes niet zo goed vanaf komen.

Moerasmeisje: een gruwelijk sprookje

Moerasmeisje van Marijke F. Jansen is één van mijn favorieten uit deze bundel. Misschien ben ik bevooroordeeld omdat ik heel erg van dystopische settings houd, maar de setting is zeker niet het enige pluspunt van dit verhaal. Sterker nog, het heeft alles wat een goed kort verhaal moet hebben: een duidelijk conflict en een uitgewerkt hoofdpersonage met geloofwaardige motieven.

Bovendien zit Moerasmeisje vol interessante details. De haiku’s met hun verborgen boodschappen zijn een originele toevoeging. De verwijzingen naar COVID schetsen een grimmig en (voor doemdenkers) niet geheel ondenkbaar toekomstbeeld. Dat voegt een extra laag toe aan het toch al duistere verhaal. Door de strakke spanningsboog blijf je constant geboeid. Wanneer komt het breekpunt? Wanneer verpopt de goede Naia zich tot de slechterik die ze zal worden? Het antwoord komt, maar daarvoor moet je doorlezen tot het gruwelijke einde…

Middenmoters

Een drietal andere verhalen valt wat mij betreft in de categorie middenmoter. Zielenspiegel van Miranda Peters (bekend van bijvoorbeeld De Ademdief) wist me niet volledig te overtuigen. Dat komt voornamelijk omdat de wereld en de plot te ingewikkeld zijn voor een kort verhaal. Het verhaal bevat een hoop toffe concepten. Het idee van de zielenspiegel, waarmee je naar het dodenrijk kunt reizen, vind ik bijvoorbeeld heel tof. De ‘spiegeltje, spiegeltje aan de wand’-spreuk is verwerkt tot een interessante mythe. Het zijn echter te veel verschillende concepten en personages voor één verhaal, waardoor het af en toe wat rommelig voelt.

Nocturna van Sandra J. Paul valt op door de verfrissende toon. De boosaardigheid spat van hoofdpersonage Nocturna af: ze is duidelijk een schurk. Tenminste, dat is de rol die ze toebedeeld heeft gekregen. Zij is niet van plan die te vervullen, want ze haat haar leven en wil niets liever dan ruilen met haar tegenpool. De monoloog van Nocturna is in eerste instantie een welkome afwisseling, maar na een paar pagina’s valt haar bijtende toon wat in herhaling. Het verhaal moet het niet hebben van de plot (de twist vond ik niet overtuigend), maar vooral van zijn originele schurk en interessante worldbuilding.

Niemand weet, niemand weet is een moderne en dystopische versie van Repelsteeltje, geschreven door Suzanne Peters. Scholier Damian ontpopt zich langzaam van welwillende helper tot gierige vrek. De moderne setting is goed gekozen en in de nieuwe verhaallijn is het oude sprookje goed te herkennen. Niemand weet, niemand weet heeft twee kleine minpunten. Vergeleken met de overige verhalen in de bundel lijkt dit geschreven voor een jongere doelgroep. Het einde voelt bovendien wat abrupt. Desondanks is het een vlot en vermakelijk sprookje.

Meerminhart: een onverwachte transformatie

Vroeger was ik groot fan van De kleine zeemeermin. Ik wilde Ariel zijn en bond mijn benen met dekentjes samen tot een zeemeerminnenstaart. Dit sprookje van Cathinca van Sprundel is een volwassener versie, losjes gebaseerd op de Disneyvariant.

Het begin is pakkend: Oreana en haar partner Eneas, beide meermensen, ondergaan hun transformatie tot mens. Elk jaar wordt een stel uitgekozen om naar de mensenwereld te reizen en zich daar voort te planten, en dit jaar zijn Oreana en Eneas de gelukkigen. Als Oreana boven komt, is Eneas echter nergens te bekennen. Langzaam ontrafelt de plot zich. (Meer)mensen zijn niet wie ze lijken…

Ook Meerminhart is favoriet. Het heeft een fijn tempo, goede worldbuilding (zonder infodumps!) en een interessant plot. Een waardige hervertelling van één van mijn favoriete sprookjes.

Er was eens…

… is een verrassende verhalenbundel met originele sprookjes. Hoewel niet elk verhaal even sterk is, heeft elk sprookje zijn eigen charme. Leuk leesvoer voor tussendoor!

Getagd , , ,

Over Kirsten

Kirsten | Kers | docent | classica | scare actor | bookdragon | amateur-musicalactrice | schakelbrommerrijder | chocoladeliefhebber | Dungeons and Dragons-nerd | kattenmens | fan van lijstjes | controlfreak |
Bekijk alle berichten van Kirsten →

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *