Hoe ik boekenrecensent werd

Nieuw! Volg mijn blog op Bloglovin

Een keer per maand vind ik een pakket van DHL in mijn brievenbus. Telkens weer wordt de doos door de bezorger vakkundig naar binnen gepropt – eigenlijk is het geen brievenbuspost, maar met genoeg kracht en doorzettingsvermogen is alles brievenbuspost. Ik weet nooit precies wat ik zal aantreffen. Dat zou ik natuurlijk kunnen opzoeken, want een dag of twee voor de bezorging krijg ik een kort bericht met titels en deadlines. Toch is het veel leuker om het af te wachten. Is het een roman? Een thriller? Misschien wordt dit boek de volgende bestseller! Sinds ik recenseer voor Chicklit.nl voelt het alsof ik elke maand een beetje jarig ben.

Ik volgde Chicklit.nl al een tijd voordat ik me aanmeldde als recensent. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, gaat Chicklit.nl niet alleen over chicklits. Het is ‘jouw Personal Assistant op het gebied van boeken, series, films en games’, in allerlei verschillende genres. Je kunt recensies en interviews lezen, meedoen aan prijsvragen (ik heb afgelopen december een gesigneerd exemplaar van Christmas Shopaholic gewonnen!) of deelnemen aan de leesclub.

De leesclub
Zeven jaar geleden trok dat laatste mijn aandacht. Ik krijg je wel van Sophie Kinsella was net verschenen en de redactie zocht een aantal VIP-readers om het te lezen en bespreken. Als je wordt uitgekozen, krijg je het boek gratis thuisgestuurd. Gratis boeken, wie wil dat niet? Er zitten natuurlijk wel een paar voorwaarden aan:

• Je hebt drie weken de tijd om het boek te lezen.
• Elke week beantwoord je een aantal vragen over het boek in de Facebookgroep.
• Je schrijft een korte recensie (van 250 woorden) die je op Chicklit.nl plaatst.
• Je plaatst één post over de leesclub op sociale media.

Ik werd uitgekozen om mee te doen aan de leesclub voor Ik krijg je wel. Ik las het boek, beantwoordde de vragen en schreef een recensie. Jaren dacht ik niet meer aan de leesclub, tot ik afgelopen jaar een advertentie voorbij zag komen van een boek dat mijn aandacht trok. Niet veel later stuitte ik op de oproep van Chicklit.nl: ze zochten VIP-readers voor datzelfde boek. Ik kan het altijd proberen, dacht ik. Dus meldde ik me aan en werd VIP-reader voor Iets om voor te leven van Richard Roper. Het boek zelf was niet zo leuk als ik had gedacht, maar de leesclub was leuker dan ik me herinnerde.

Als je met een groep hetzelfde boek leest en bespreekt, kijk je naar het boek door de ogen van een ander. Dat levert hele leuke inzichten op. Als de eerste pagina’s van een boek bestaan uit ellenlange beschrijvingen van de setting, haak ik al snel af. Voor een ander zijn die beschrijvingen onmisbaar, omdat de details de tekst tot leven brengen. Ionica Smeets verwoordt het mooi in dit artikel over haar leesclub: ‘De grootste winst is dat ik meer dingen mooi vind dan vroeger, doordat ik begrijp hoe anderen ze zien.’ Bovendien is het interessant om te zien hoe iedereen iets anders haalt uit hetzelfde verhaal, en hoe argumenten van anderen jouw mening over een boek kunnen laten wankelen.

Recenseren kun je leren
Niet lang na mijn tweede ervaring met de leesclub zocht de redactie van Chicklit.nl recensenten voor een aantal genres. Ik ploeterde een avond op twee proefrecensies (van zelfgekozen boeken) en meldde me aan. Nog een proefrecensie later (van een recensie-exemplaar dat ik toegestuurd kreeg) ondertekende ik een overeenkomst en mocht ik me recensent noemen.

Een half jaar later ben ik nog steeds heel blij met die beslissing. Het is natuurlijk geweldig dat ik bijna-gratis boeken krijg (bijna, want ik betaal per pakket wel vier of vijf euro verzendkosten), maar wat ik vooral leuk vind aan recenseren is dat ik veel boeken toegestuurd krijg die ik anders niet zo snel gelezen zou hebben. Een boek geschreven vanuit het perspectief van een kat, bijvoorbeeld, dat verrassend leuk bleek te zijn. Of verhalenbundels, die pak ik uit mezelf ook niet zo snel op.

Is het moeilijk, recenseren? Dat valt gelukkig mee. Je moet goed onder woorden kunnen brengen waarom je een boek goed vindt of juist niet. Is het de schrijfstijl, de plot of zijn het de personages? Leest het lekker weg? Voor welke doelgroep is het boek geschikt en waarom? Zelf vind ik het lastigste aan recenseren om een goede balans te vinden tussen objectieve beschouwingen en mijn eigen mening over het boek.

Good Vibes, Good Life was iets te zweverig voor mij en de uitspraken van de auteur wekten af en toe weerstand op. ‘Streef naar grootsheid, neem geen genoegen met middelmatigheid, jij bent anders dan de rest!’ las ik, soms zelfs een paar keer op dezelfde pagina. Hallo prestatiemaatschappij. Wat is er mis met middelmatigheid? Met accepteren wat je hebt? Niet alles hoeft altijd maar groter, meer en beter. Bovendien is het statistisch onmogelijk dat iedereen bovengemiddeld is – iets waar de auteur wel de hele wereld toe aanspoort.

Toch heb ik het boek vier sterren gegeven. Het is vlot geschreven, heeft een overzichtelijke structuur en behandelt een hoop interessante onderwerpen op een toegankelijke manier. Hoewel ik een beetje opstandig word van de grootspraak (‘Dit boek verandert je leven!’), zijn sommige quotes uit Good Vibes, Good Life wel degelijk inspirerend. Deze bijvoorbeeld: ‘Elke tel die je nadenkt over de volgende, vermijd je het om het heden te omarmen. Voorkom dat je je hele leven in je hoofd leeft.’ Iets waar ik mezelf af en toe aan moet herinneren.

De boekendraak
‘Je bent toch ook zo’n wormpje,’ zei mijn zusje tegen me toen ze een jaar of zeven was. Ze bedoelde boekenworm, maar het kwam er een beetje anders uit. Wel lief. Inmiddels ben ik van een boekenworm langzaam aan het veranderen in een boekendraak: door alle exemplaren die ik de afgelopen tijd heb gekregen, puilt mijn schatkamer steeds meer uit.

Voorlopig blijf ik verzamelen, want ik blijf recenseren. Bijna gratis boeken: het is een lokroep die ik niet kan weerstaan.

Wil je meer weten over recenseren? Stel gerust je vragen hieronder! Hier kun je vinden welke boeken ik dit jaar heb gelezen en gerecenseerd. Hier vind je mijn favoriete boeken.