Helaas moest ook ik eraan geloven: corona. Gelukkig heb ieder nadeel z’n voordeel, zoals we dat in goed Cruijffiaans zeggen. Wat kun je namelijk nog doen als je niet zoveel kan doen, behalve op de bank zitten? Juist, lezen. De afgelopen maand las ik een stapel van tien boeken weg (alles op de lijst vanaf Embrace your weird tot en met American Royals).
Favoriet: American Royals
Wat als Amerika geen president maar een koning zou hebben? Dat is het uitgangspunt van Katherine McGee’s American Royals. In dit moderne sprookje volg je de ins en outs van het Amerikaanse koningshuis. Ik had al veel over het boek gehoord voor ik het van Chicklit kreeg om te recenseren en had hoge verwachtingen. Die heeft het zeker waargemaakt. American Royals schreeuwt guilty pleasure en barst van de clichés. Het heeft tiara’s, jurken, bals en paleizen, rebelse prinsessen, onmogelijke liefdes, intriges en schandalen. Elke pagina vond ik fantastisch. Iedere vorm van diepgang ontbreekt, maar American Royals heeft wel een ontzettend hoog entertainmentgehalte. Ben je op zoek naar een heerlijk boek met glitter, glamour en drama? Dan mag American Royals zeker niet ontbreken op je lijstje.
Ontdekking: Arjen Lubach
Ik ben groot fan van Zondag met Lubach. Zijn item over de online fabeltjesfuik, bijvoorbeeld (het is echt beangstigend hoe sociale media mensen een parallelle werkelijkheid in zuigen), of zijn stuk over begrijpend lezen (het Nederlandse leesonderwijs moet inderdaad anders). Ik blijf me verbazen over de hoeveelheid ondergesneeuwde verhalen die Lubach elke week weer uitlicht.
Ik wist dat hij ook een aantal boeken op zijn naam heeft staan, maar had tot een paar weken geleden nog nooit een boek van hem gelezen. Tijdens mijn quarantaine heb ik Stoorzender opgepakt, een autobiografisch werk. Bij deze passage (op pagina 11) was ik om: “Als puber bestond ik voor 80 procent uit schaamte. Verder: 10 procent overleven, 5 procent frustratie en 5 procent groene Balisto.” Ja! Groene Balisto rules! (Ook die schaamte is trouwens erg herkenbaar.)
Behalve dat ik me goed kan vinden in zijn observaties (hij schrijft hele interessante dingen over o.a. sociale media, politiek en creatieve processen), weet hij een pakkend verhaal te vertellen. Grappige anekdotes en kritische (zelf)reflectie wisselen elkaar af. Stoorzender heeft natuurlijk niet de nieuwswaarde die Zondag met Lubach heeft, maar het is voor de liefhebber een boeiend inzicht in Lubachs levensvisie en -filosofie.
“Toch twijfel ik nooit aan het schrijven zelf. […] Ongeacht de oorzaak, de vorm, het resultaat of het podium is het formuleren van zinnen al een vruchtbare bezigheid. Schrijven duwt de gedachten eruit, dwingt tot nadenken. Het is een raar idee dat ik minder denk als ik minder schrijf.”
Arjen Lubach, Stoorzender
Eervolle vermelding: De executie
Stoorzender is niet het enige boek van Nederlandse bodem dat ik de afgelopen maand heb gelezen. Ik was al een tijdje benieuwd naar de Young Adult-boeken van Daniëlle Bakhuis. Voornamelijk dystopische YA vind ik heel interessant, dus besloot ik De executie te lezen. En wat een ijzersterk boek is dat! In het jaar 2048 worden vijf tieners in een liveshow terechtgesteld voor hun misdaden. Slechts vier van hen kunnen aan de doodstraf ontkomen. De executie is een spannende pageturner met interessante personages, een hoop cliffhangers en een fijne twist. Een aanrader, dus!
Geweldig concept: Set fire to the gods
Set Fire to the Gods is een kruising tussen de populaire animatieserie Avatar: The Last Airbender en de film Gladiator, zegt de cover. Ik was daarom al fan voordat ik het boek überhaupt had gelezen. De plot valt helaas een beetje tegen, maar de Romeins aandoende setting is goed uitgewerkt en origineel. Het gebruik van elementaire magie is een leuke toevoeging die verbazingwekkend goed werkt. Het sterkste punt van Set fire to the gods is de schrijfstijl, want die is ongelofelijk soepel. Met name de actiescènes worden levendig beschreven. Al met al geen uitblinker, maar wel het vermelden waard.
TBR november
- The Fellowship of the Ring. Ik zat er zo lekker in, maar ik moest hem wegleggen om met mijn recensie-exemplaren aan de slag te gaan. Het is me nog niet gelukt om de draad weer op te pakken. Ligt niet aan het verhaal, want dat is natuurlijk episch in elke zin van het woord.
- Kerst op het eiland Skye, mijn tweede blogtour.