Er was eens… een meisje dat op een kille winterochtend een wandeling maakte door het bos. Ze sloeg haar mantel nog eens stevig om zich heen en tuurde naar de grijze lucht, op zoek naar de zon. Plotseling trok een kleine gedaante in de sneeuw haar aandacht. Het was een vogel, die bijna stierf van de honger en kou. Ze probeerde het beestje warm te…
Bron. Dit is er eentje in de categorie influencer: inspirerende quotes. Ook op mijn tijdlijn komen ze regelmatig voorbij, vaak voorzien van de nodige hashtags en al dan niet met een zonsondergang afgebeeld op de achtergrond. Als tiener verzamelde ik mijn favoriete inspirerende quotes in een boekje, naast mijn lijsten met Day Zero-doelen, favoriete zomerhits en honderd dingen waar ik blij van word. (Ik was,…
Bron. Een aflevering uit Parks and Recreation waarin Tom en Donna een ‘Treat Yo Self’-dag introduceren. “Dat is wel een beetje hypocriet,” zei mijn vriend, toen hij de werktitel van deze blogpost las. November: selfcare, stond er. Ik mompelde geïrriteerd iets terug, want hij had natuurlijk gelijk. Selfcare is inderdaad niet my strongest suit. Het was dan ook een werktitel. Ik wist nog niet hoe…
Angst is een emotie die vat heeft op ons allemaal. Sommigen van ons hebben een hekel aan spinnen; anderen wagen zich niet in het donker. We hebben faalangst (that’s me), vrezen het onbekende of worden gegrepen door angst voor de dood. Ondanks het feit dat angst een emotie is die geen prettige associaties oproept, gaan velen van ons er toch actief naar op zoek. We…
Zomaar een hersenspinsel: Dungeons and Dragons in de oudheid. Ik zie het wel voor me, moet ik zeggen. Sommige personages uit de geschiedenis of mythologie lijken ervoor gemaakt te zijn. Keizer Nero tokkelt een inspirerend deuntje op zijn lier terwijl Rome in brand staat: hij is overduidelijk een (ietwat psychopathische) bard. Cassandra, die de ondergang van Troje voorspelt maar als gevolg van de straf van…
Ik kan me niet herinneren of ik gegild heb. Was ik opgesprongen? Ik weet het niet meer. Met grote ogen staarde ik naar de dobbelsteen op het midden van de tafel, mijn blik gericht op het cijfer dat naar boven lag. De één staarde boosaardig terug. Dood. Mijn character Soovi, al tien levels, eenenveertig sessies en anderhalf jaar mijn rogue swashbuckler, was dood. Huilen om…