Vandaag wijk ik af van het thema van deze maand. Ik heb namelijk iets ontdekt wat ik graag met jullie wil delen: snailmail! In dit intermezzo leg ik uit wat het is en laat ik mijn eerste snailmail zien.
Mijn eerste slakkenpost ontving ik vorige week. Een week daarvoor stuurde ik mijn mentorleerlingen een kaartje om ze een fijne vakantie te wensen. Van één van hen kreeg ik de vraag of ze iets terug mocht sturen. Natuurlijk! Ik appte haar mijn adres en dacht er niet meer aan. Tot ik in mijn brievenbus een dikke envelop aantrof met daarop mijn gehandletterde naam. Ze bleek niet zomaar een ansichtkaart te hebben gestuurd, maar snailmail: een boekwerkje met een brief, stickers, confetti en een sleutelhanger. Allemaal homemade. Zo leuk!
Snailmail is dus slakkenpost: post die een dag (of meer) nodig heeft om zijn ontvanger te bereiken. Langzaam dus, in ieder geval vergeleken met apps of een mail. Als ik het goed begrijp (ik ben nog maar een groentje in snailmailland) vallen handgeschreven brieven en wenskaarten ook onder snailmail. Vaak wordt de term snailmail echter gebruikt om te verwijzen naar meer dan een ‘gewone’ kaart: zelfgemaakte uitvouwkaarten of boekwerkjes met een handgeschreven brief en goodies.
Ik werd meteen enthousiast. Dat wil ik ook! Ik greep deze nieuwe obsessie aan als excuus om de HEMA leeg te kopen en kwam thuis met stickervellen, labels en enveloppen. Meteen ging ik aan de slag en voilà: zie hieronder het eindresultaat. Ik knipte een kartonnen doos tot het juiste formaat (de processor van de computer had daarin gezeten, maar dat zie je nu niet meer) en beplakte die met inpakpapier. Daarna versierde ik alle kanten met washi-tape, stickers en cadeaulabels. Het kostte een middag, maar dan heb je ook wat. Het is niet alleen ontzettend leuk om snailmail te ontvangen, maar minstens net zo leuk om het te maken. Ik geloof dat ik een nieuwe hobby heb.
Weet je wat ook leuk is? Origami en kalligrafie.