bloggen, lijstjes

Day Zero: 101 dingen in 1001 dagen

Ik was van plan om een introductie te schrijven over een interessante paradox: ik houd van lijstjes, maar maak nooit goede voornemens. Ik stopte abrupt met schrijven toen ik begon te twijfelen aan de waarheid van die bewering. Klopt dat wel? Dit jaar heb ik misschien geen goede voornemens geformuleerd, maar de jaren daarvoor dan? Als lijstjesliefhebber pur sang kon ik het me niet voorstellen. Ik besloot mijn oude dagboeken door te spitten en kwam erachter dat ik voorspellende gaven heb – of dat het universum een goed gevoel heeft voor (dramatische) ironie.

Toen ik namelijk zag wat ik had geschreven op 1 januari 2020, moest ik een paar keer met mijn ogen knipperen. Stond dat er echt?

Even wat context: in december 2019 ging ik samenwonen met mijn vriend. Ik worstelde met een goede balans tussen ‘wij’ en ‘ik’, tijd voor ons samen tegenover tijd voor mezelf. Ik moest een nieuw evenwicht zoeken tussen huishouden, werk en hobby’s. Een nieuw ritme en nieuwe routines. Dit is wat ik schreef:

“Nu de chaos in mijn hoofd langzaam verdwijnt vraag ik me af wat het nieuwe jaar gaat brengen. Ik maak meestal geen goede voornemens, of zet die in ieder geval niet concreet op papier. Het begint altijd te kriebelen, dat wel. Ik houd van lijstjes. Lijstjes met doelen en goede voornemens zijn misschien wel mijn favoriete soort. Het probleem is dat ik de lijsten maak en er vervolgens niks meer mee doe. Misschien kijk ik er nog één of twee keer naar om terwijl ik in mijn goede voornemensroes zit, en daarna pas weer als ik de verloren gewaande documenten terugvind in de krochten van mijn laptop.

Vandaag ga ik toch een voornemen opschrijven, gewoon omdat het kan en omdat ik het wil.

Mijn goede voornemen dit jaar is om een nieuw normaal te vinden. Een normaal waarin er ruimte is voor alle lieve mensen die ik hiervoor heb genoemd, en ook nog een paar die ik niet heb opgeschreven. Een normaal waarin voor die mensen een plek is, maar er ook ruimte is voor mezelf en mijn interesses.”

Ha. En óf ik een nieuw normaal heb gekregen – samen met de rest van de wereld – al is het niet helemaal zoals ik het voor me zag. Ik heb het opgezocht: ‘het nieuwe normaal’ kwam in maart of april pas voor als coronagerelateerde term. Wat ik zei: het leven heeft een goed gevoel voor ironie.

Lijstjesgekte

Ik begon mijn blog omdat ik geïnspireerd werd door The Happiness Project, een boek van Gretchen Rubin. Ze besluit zich een jaar lang te wijden aan het vinden van geluk. Iedere maand concentreert ze zich op een ander aspect van haar leven – werk, vitaliteit, vriendschap, huwelijk – en zo probeert ze stap voor stap een gelukkiger mens te worden. Ze beschrijft haar zoektocht op haar blog. ‘Ik wil dat ook!’ dacht ik tijdens het lezen.

Toch twijfelde ik over een Happiness Project. Het leek me vooral een hele opgave. Mijn blog kwam er. Het project niet, en dat was prima.

Deze week kwam ik na lange tijd opnieuw in aanraking met een ander project: Day Zero, 101 dingen in 1001 dagen. De titel van het project spreekt voor zich: je stelt een lijst op met 101 dingen die je in 1001 dagen wilt bereiken. Veel vrijer dan een Happiness Project, dus. In mijn middelbare schooltijd ben ik misschien wel 101 Day Zero projecten begonnen, waarvan ik er precies nul heb afgemaakt. Sommige lijsten maakte ik zelf, andere samen met een vriendin.

Diezelfde vriendin heeft sinds kort een blog… én een Day Zero lijst!

Je begrijpt: ik werd meteen enthousiast. Niet zomaar enthousiast, nee, obsessief enthousiast. Het idee zat in mijn hoofd en wilde daar niet meer uit. (Net zoals toen ik ineens een kat had. Of een brommer.)

Mijn Day Zero

Donderdag herontdekte ik Day Zero, vrijdag had ik mijn eigen lijst samengesteld van 101 dingen die ik de komende 1001 dagen wil doen. Sommige doelen zijn klein en hadden op de to-dolijst van vandaag kunnen staan (‘Maak een contactformulier op je blog’), andere zullen meer tijd in beslag nemen (‘Lees 150 boeken’). Wel zijn het doelen die stuk voor stuk bij mij passen. (De suggestie van mijn vriend, ‘Koop een motorfiets voor iemand die dat niet verwacht’, heb ik toch maar terzijde geschoven.)

In sommige doelen zal je het magische getal ‘21’ aantreffen. ‘Eet 21 dagen lang elke dag een stuk fruit’, bijvoorbeeld. Ik heb dit getal gekozen omdat het volgens sommigen het aantal dagen is dat je nodig hebt om een nieuwe gewoonte aan te leren, al is dat meer een mythisch cliché dan een bewezen feit. 21 dagen klinkt alsof het goed te doen moet zijn – een stuk beter dan de ‘gemiddeld 66 dagen’ die ik vond, of het nogal demotiverende aantal van 254 dagen. 21 it is, dus. Ik zie mijn doelen ook niet als een poging tot levenslange gedragsverandering. Het is een klein stapje in de goede richting.

Op naar 18 november 2023, 1001 dagen vanaf vandaag. Day Zero is begonnen!

Benieuwd naar mijn doelen? Klik hier voor de lijst!

Getagd , , , ,

Over Kirsten

Kirsten | Kers | docent | classica | scare actor | bookdragon | amateur-musicalactrice | schakelbrommerrijder | chocoladeliefhebber | Dungeons and Dragons-nerd | kattenmens | fan van lijstjes | controlfreak |
Bekijk alle berichten van Kirsten →

1 gedachte over “Day Zero: 101 dingen in 1001 dagen

  1. Jaa, zo leuk! En je doelen zijn ook zo realistisch :). Ben benieuwd hoe het zal gaan. Ik word er helemaal nostalgisch van als ik dit alleen al lees… Succes en vooral veel plezier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *