Toen de quarantaine begon, werden op sociale media al gauw twee groepen thuiszitters zichtbaar: mensen die van de quarantaine genieten en er het beste van maken (‘haal het meeste uit je lockdown!’) en mensen die zich daar hartgrondig tegen verzetten. Zoals Marine Coutereel: Blijkbaar is ‘niets doen’ in zijn puurste vorm maatschappelijk verboden. Je lichtjes vervelen is al net zo uit den boze. Nee, in…
November 2007. Ik zat in de eerste klas van de middelbare school. Voor de les begon haalde een klasgenoot haar nieuwe aanwinst tevoorschijn. Het sluitstuk van de serie, net verschenen in het Nederlands: Harry Potter en de relieken van de dood. Ik was stikjaloers. Zoals velen met mij was ik betoverd door de boeken en films en kon ik niet wachten tot ik het laatste…
Bij ons in de berging is het altijd al heel gezellig geweest. Tot voor kort had de ruimte – naast heel veel rommel – drie bewoners: twee fietsen en de motorfiets van mijn vriend. Eerlijk: daar past geen anderhalve meter tussen, laat staan een Tex de Wit. Mijn vriend en ik dachten allebei dat het daarbij zou blijven. Hoewel hij heel graag meer motorfietsen zou…
Ik was aan het spitten door mijn digitale archief en probeerde wijs te worden uit de chaos van mappenstructuren en onduidelijke bestandsnamen. Ik weet niet meer waarnaar ik op zoek was, maar ik vond het niet. Wel vond ik iets anders: een schatkamer aan oude schrijfsels. Ik wil niet verhuizen is het eerste verhaal dat ik op de computer schreef, denk ik. Het komt uit…
Met mijn leidinggevende beklom ik de trappen van het ziekenhuis. We waren op weg naar de bovenste verdieping, waar een van mijn mentorleerlingen lag. ‘Jij bent wel sportief, toch?’ vroeg ze aan me, terwijl ik mijn best deed om zonder te hijgen de derde verdieping te bereiken. Bij die opmerking stond ik even stil – niet om op adem te komen natuurlijk, maar uit pure…
Op de middelbare school organiseerde mijn vriendengroep regelmatig Just Dance-feestjes. Met z’n vijven dansten we op Jailhouse rock en kregen we de slappe lach tijdens Istanbul van We Might Be Giants. (Mocht je dit een keer met me willen dansen: ik ben altijd de zebra. Ik zeg het maar alvast.). De enige jongen van het gezelschap rockte Umbrella van Rihanna, inclusief paraplu. Toen we gingen…
Ik heb mezelf nooit heel impulsief gevonden. Ik ben altijd meer een denker dan een doener geweest en heb eerder last van keuzestress dan van impulsaankopen. Tenminste, dat dacht ik. Ik ben veranderd, merkte ik vijf weken geleden. Op maandag 30 maart zag ik op Facebook een post van een oud-klasgenoot. Ze had tijdelijk een zwerfkatje opgevangen, maar kon het helaas niet houden. Via dit…
We hebben het gedaan! Ik zeg ‘we’, niet omdat het poëtisch meervoud is, maar omdat ik samen met mijn zusje heb hardgelopen. Zonder haar had ik het niet gered, denk ik. Sterker nog, zonder haar was ik waarschijnlijk niet eens begonnen. Met bemoedigende woorden loodste ze me door die laatste meters (‘Nog vijf bomen! Nog vier!’). Het was bijna leuk. Bijna. Toevallig las ik net…
Vandaag wijk ik af van het thema van deze maand. Ik heb namelijk iets ontdekt wat ik graag met jullie wil delen: snailmail! In dit intermezzo leg ik uit wat het is en laat ik mijn eerste snailmail zien. Mijn eerste slakkenpost ontving ik vorige week. Een week daarvoor stuurde ik mijn mentorleerlingen een kaartje om ze een fijne vakantie te wensen. Van één van…
In mijn middelbare schooltijd kwam ik in aanraking met een quote die ik perfect op mij van toepassing vond: ‘I don’t run. And if you ever see me running, you should run too because something is probably chasing me.’ Het liefst had ik die tekst op mijn gymkleding laten drukken. Gym was veruit mijn minst favoriete vak. Ik had vooral een hekel aan alles wat…