Day Zero update: uit mijn comfortzone & masterclass van Thomas Olde Heuvelt

Doe iets buiten je comfortzone: autorijden

Voordat ik in de auto stapte om naar mijn eerste zangles te gaan, was ik een beetje in paniek. “Maar wat nou als ik verkeerd rijd en in paniek raak en niet meer weet wat ik moet doen?” jammerde ik tegen mijn vriend. Een hele constructieve bezigheid natuurlijk, om alvast in paniek te raken over het hypothetische scenario waarin je in paniek raakt. (Daar ben ik wel echt heel goed in, al zeg ik het zelf.)

Mijn rijbewijs heb ik inmiddels een paar jaar, maar autorijden vind ik nog steeds spannend. Tot voor kort kwam ik er goed vanaf. We hadden namelijk geen auto. Probleem opgelost! Of, nou ja, in ieder geval vakkundig ontweken. Een paar weken geleden veranderde dat. De broer van mijn vriend restaureert klassiekers en heeft inmiddels een bescheiden wagenpark aangelegd. Hij wilde af van zijn Rover 75. Of wij interesse hadden. Ik was meteen heel enthousiast en mijn vriend net zo goed.

Een eigen auto! Het opent een wereld aan mogelijkheden: ruimte voor grote hoeveelheden boodschappen (we zouden nu zelfs wc-papier kunnen hamsteren als we dat willen). Niet nat hoeven regenen op de motor als het hoost buiten.

Het heeft natuurlijk wel een keerzijde: nu we een auto hebben, moet ik er ook in rijden. Ik weet dat ik het kan, maar ik vind het verre van comfortabel. Sterker nog, als Nederland mijn comfortzone is, ligt ‘autorijden’ ergens in Australië naast ‘knuffelen met tunnelwebspinnen’ en ‘worstelen met dingo’s’. Rijden naar een onbekende locatie in een nieuwe auto (die bovendien zo groot is dat je er makkelijk een roedel dingo’s in kan vervoeren) is al helemaal iets wat ik liever aan me voorbij laat gaan.

Toch heb ik het gedaan! Ik heb zelfs de auto succesvol filegeparkeerd op een veel te krappe parkeerplaats (en mijn vriend twee keer gebeld om te vragen of hij uit het raam wilde kijken en wilde doorgeven of het paste, maar dat vergeten we voor het gemak even). Doel 101 op mijn Day Zero: check!

Masterclass van Thomas Olde Heuvelt

Ik ben groot fan van Thomas Olde Heuvelt sinds HEX verscheen, het boek dat voor hem zijn grote doorbraak betekende (en dat door de gelijknamige musical altijd een ereplaats op mijn boekenplank zal hebben). Toen hij aankondigde dat hij een masterclass zou geven, meldde ik me dus meteen aan.

Het was fantastisch! Van 12.00 tot 18.30 uur hebben we in een kleine groep gesproken over het schrijfproces, met Thomas als host en expert. Van het krijgen van ideeën tot de waarheden van de schrijver, van het maken van geloofwaardige personages tot het redactieproces: na de workshop duizelde het me door de hoeveelheid informatie. Een paar open deuren wel – ik heb inmiddels een hoop gelezen over schrijven en ben geen nieuwkomer meer wat de theorie betreft – maar zeker ook veel nieuwe, nuttige praktische tips.

Als je bijvoorbeeld nooit een verhaal afmaakt, zoals ik, ga dan eens aan de slag met een verhaal dat je wel in één zitting kunt afronden. Verzamel een paar mensen met wie je kunt brainstormen over je ideeën. Vraag je regelmatig af: wat wil mijn personage? En: waar gaat dit verhaal eigenlijk over?

Ik heb zijn tips meteen in de praktijk gebracht: sinds de masterclass heb ik twee (hele korte) verhalen geschreven. Het is misschien niet veel, maar het is een begin! Doel 35 (volg een schrijfcursus/-workshop/-masterclass) en 31 (schrijf een verhaal en maak het af) kan ik van mijn Day Zero afstrepen.