Halloween, motoren en midzomernachtsdromen

Verrassing! (Ik ben dus de fladderige pruik links.)

Ergens in mei schreef ik vol afschuw dat ik anderhalve week niet had geblogd. Anderhalve week!

Ahum. Kuch. Volgens mij heb ik één keer met mijn ogen geknipperd en toen was oktober voorbij. Oktober bestáát niet eens op mijn blog. Het was september en ik schreef over epische theaterprojecten en het begin van het schooljaar. Daarna was ik plotseling AWOL. Missing In Action.

Anderhalve maand later (anderhalve maand!) kom ik voorzichtig onder mijn Halloweensteen vandaan. Want dat is de reden dat ik de afgelopen weken geen tijd heb gehad om te bloggen: ik huppelde in een knalroze tutu, gestreepte legging en pastelpruik achter Daysee aan tijdens de Halloween Spooky Days in Walibi Holland. (Ik schreef in juli over mijn auditie.) Ik ben principieel tegen praten in Caps Lock, maar hiervoor maak ik graag een uitzondering: HET WAS FANTASTISCH. Een korte sfeerimpressie:

Over de Spooky Days ga ik nog uitgebreid schrijven, beloofd. Het staat bovenaan mijn lijstje met artikelen-die-nog-geschreven-moeten-worden. Wat daar nog meer op staat? Een sneakpreview:

Elfia

In juli ging het mis. Toen bezocht ik met mijn zusje de Fairy Nights in Haarzuilens en realiseerde ik me hoe tof ik het vond om in kostuum naar een fantasy-evenement te gaan. Het is nu langzaam aan het escaleren. De tweede editie van Oberon was een goed excuus om een pruik en een tiara te kopen. In september ging ik – eindelijk – naar Elfia in Arcen. Op de heenweg droeg ik mijn elfenjurk en accessoires (zie de foto hieronder). Ik kwam terug met een korset, cape en piratenhoed, vol ideeën voor nieuwe kostuums. Is het al bijna april?

Mijn eerste motorrijles

“Is dit een opstapje voor je motorrijbewijs?” vroegen collega’s toen ik voor het eerst op mijn schakelbrommer naar school kwam.

“Misschien,” antwoordde ik dan ontwijkend. Eerlijk? Het leek me doodeng. Ik vond de brommer al spannend genoeg. Ik moest leren koppelen met mijn hand en schakelen met mijn voet en kon ineens niet meer rijden. En daarbij: ik had nog een rijles/-examentraumaatje waar ik nodig vanaf moest.

Inmiddels is dat bijna anderhalf jaar geleden. Mijn Mash en ik zijn beste vrienden.

“Wat zou je ervan vinden als ik een motorrijles voor je boek?” vroeg mijn vriend halverwege augustus. Natuurlijk brak het zweet me spontaan uit.

“Weet ik niet,” antwoordde ik ontwijkend. Een goed gesprek, een YOLO-moment en een paar weken later reed ik voor het eerst op een motor… (En ik leef nog!)

Een Midzomernachtsdroom

Alsof ik het nog niet druk genoeg had, besloot ik me op te geven voor de audities voor Een Midzomernachtsdroom van Scylla Theaterproducties. Het leek me een leuke uitdaging om een stuk van Shakespeare tot leven te brengen en bovendien heeft dit stuk elfen, wat het bij voorbaat al een toffe productie maakt. Extra leuk: Marloes, mijn medespeelster tijdens Oberon, zou ook auditie doen. Hoe gaaf zou het zijn als we allebei mee zouden spelen?

Spoiler Alert: we spelen allebei mee.

Spoiler Alert twee: mijn vriend heeft ook auditie gedaan en speelt de geliefde van Marloes.

Wordt vervolgd.