Ik kan me niet herinneren of ik gegild heb. Was ik opgesprongen? Ik weet het niet meer. Met grote ogen staarde ik naar de dobbelsteen op het midden van de tafel, mijn blik gericht op het cijfer dat naar boven lag. De één staarde boosaardig terug. Dood. Mijn character Soovi, al tien levels, eenenveertig sessies en anderhalf jaar mijn rogue swashbuckler, was dood. Huilen om…
Daar zaten we dan, mijn vriend, mijn zusje en ik. We hadden alle drie een character sheet voor onze neus: een A4’tje met een hoop cijfers en termen erop die we nog niet snapten. Eén set dobbelstenen en een zak chips. Dat is hoe het begon. Inmiddels zijn we ruim twee jaar, vijf campaigns, dertien sets dobbelstenen, veertien levels, talloze one-shots en ontelbaar veel zakken…