Halloween Spooky Days 2022: we zijn begonnen!

Het is oktober! Ik weet niet precies hoe of wanneer ik ben veranderd van een achtste groeper met een trauma na de spooktocht tijdens schoolkamp in een soort van Jehovah’s Getuige voor Halloween. Is dat ontstaan toen ik in 2015 als vampier mocht spoken in het spookmuseum van Drievliet? Of een jaar eerder, toen ik voor het eerst als scare actor meeliep tijdens de Halloween Parade in Zoetermeer? Waarschijnlijk was het aan het begin van diezelfde maand, oktober 2014: toen ik voor het eerste de Halloween Fright Nights in Walibi Holland bezocht.

Sindsdien ben ik bijna elk jaar in oktober te vinden in het pretpark. Eerst als bezoeker van het evenement; sinds vorig jaar als onderdeel daarvan. Eind augustus 2021 begon mijn Spooky Days-avontuur (lees hier deel 1 en deel 2): na een zenuwslopende auditie kreeg ik te horen dat ik me mocht aansluiten bij de leukste Halloweencrew van Nederland! In oktober huppelde ik door het park in een roze tutu, popte confetti, maakte een ritje in een doodskist en ging op de thee bij Alice. Thuis droeg ik vol trots mijn Halloweenvest. Al na dag één wist ik zeker: dit wil ik volgend jaar weer!

Zo gezegd, zo gedaan. In maart kreeg ik een mail met de vraag of ik beschikbaar was voor Halloween Spooky Days 2022. Ik heb sneller ‘Ja!’ geantwoord dan je ‘Eddie de clown’ kunt zeggen. Tijdens de Welcome Back Day in juli kregen we al een voorproefje van Halloween, want we mochten lasergamen in spookhuis The Villa. Afgelopen vrijdag was het tijd voor de eerste échte Halloweenactiviteit dit jaar: de try-out!

Het verschil met mijn try-out vorig jaar was gigantisch. Vorig jaar was ik ontzettend zenuwachtig, want ik had geen idee wat ik kon verwachten. Het was allemaal nieuw voor me: de route naar het park, de base (de plek waar alle acteurs verzamelen, zich omkleden en gegrimeerd worden) en de scaretraining en natuurlijk alle collega’s. Dit jaar ben ik geen babyspookje meer! Ik weet nog steeds niet precies wat ik kan verwachten de komende weken, want ik ben flex dit jaar. Dat betekent dat ik op alle rollen ingezet kan worden. Spannend!

Een andere ontwikkeling: ik heb een nieuwe auto! Vorig jaar stond ik op de vluchtstrook langs de snelweg na één van mijn Spooky Days-werkdagen. Gelukkig was het toen alleen een lekke band. De ANWB had hem binnen no time gepropt. Het bleek een voorproefje op vrijdag twee december, toen Mees en ik samen onderweg waren en onze Rover besloot zijn koelvloeistof over de A4 uit te braken. We zijn met een rokend motorblok uitgerold naar het dichtstbijzijnde tankstation (wat gelukkig heel dichtbij was) en opgehaald door een sleper. De auto viel niet meer te redden. Ik vond het moeilijk om er afscheid van te nemen, want het is de auto die me uit m’n comfortzone heeft gehaald en me heeft leren rijden ondanks mijn faalangst. De auto waarmee ik op avontuur ben gegaan. Én de auto die een fysieke herinnering aan de Spooky Days bij zich droeg, omdat ik hem na een werkdag per ongeluk tegen een paaltje parkeerde bij de McDonalds in Harderwijk. (Oeps.)

In mijn nieuwe auto heb ik inmiddels al een aantal bekende en nieuwe Halloweencollega’s vervoerd van en naar Biddinghuizen. Want dat is één van de leuke dingen aan werken bij de Spooky Days: je krijgt er een Halloweenfamilie bij! Vorig jaar werd ik als babyspookje met open armen verwelkomd. Afgelopen vrijdag liep ik de base in en voelde het als thuiskomen.

Het laatste verschil met vorig jaar? De Spooky Days worden steeds groter! Ik ga natuurlijk niks verklappen wat nog niet op de website staat, maar ik kan wel vertellen dat we eerder beginnen (om 10.00 uur, zodra het park opent) en dat de nieuwe griezelzones heel erg tof worden! Als flex heb ik dit jaar geen vaste rol, dus keek ik tijdens de try-out met alle zones mee. Vorig jaar miste ik mijn scaretraining omdat ik nog bezig was met mijn kostuum en grime, dus vond ik het extra leuk om nu wel mee te kunnen doen. Mijn mede-flexers en ik liepen met de groep kinderen mee langs alle zones. Vanaf de zijlijn kon ik het gebied bekijken vanuit een ander perspectief: welke rollen ga ik spelen? Welk verhaal hoort daarbij? Welke bewegingen en mimiek? Wat voor scènes kun je maken en hoe ga je de interactie aan?

Eén van de highlights van de dag: iemand herkende me van m’n blog! Het is sowieso leuk om te horen dat je blog gelezen wordt door je nabije omgeving (hoewel mijn leerlingen dat ook misbruiken: “Maar mevrouw, u schrijft zelf: they’re more like guidelines anyway. Dat mogen wij dan toch ook toepassen op studiewijzers?”). Nóg leuker is het als een nieuwe collega je herkent en vertelt dat ze je blogpost over de auditie heeft gelezen voor haar eigen auditie. Zo tof!

Na een tussenstop bij de McDonalds (waar ik expres een parkeerplaats heb uitgezocht zonder paaltje) kwam ik thuis, moe en hyper tegelijkertijd. Ik heb er zoveel zin in! Volgend weekend is het zo ver. Mijn thermokleding ligt klaar, ik heb een voorraad gezichtsreinigingsdoekjes aangelegd en de Halloweenafdeling van de Action en Hema leeggekocht om ons vakantiehuisje in thema te kunnen versieren.

Nog zes nachtjes slapen… Halloween 2022, ik ben er klaar voor!